Metoda ta współpracuje z filmem wyjaśniającym „różnorodność płciową i seksualną” autorstwa Dissens e.V.. Czym są różne płaszczyzny płci? Jakie płcie istnieją? Na czym polegają różnice między tożsamością płciową a orientacją seksualną?
Rekomendacja
Interventionen für geschlechtliche und sexuelle Vielfalt, Dissens e.V. Institut für Bildung und Forschung Berlin e.V. https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=gL...
- Ilość potrzebnych instruktorów i instruktorek
- 1
- Potrzebne materiały robocze
- Laptop, Rzutnik multimedialny (beamer), stabilne łącze internetowe, Głośnik, Papier, Wideo Różnorodność seksualna i płciowa
- Przewidywane koszty
- brak
od 12 roku (1-40 osoby) | |
30-60 minuty | |
Uzyskanie wiedzy na temat płci i różnorodności płciowej oraz orientacji seksualnej | |
Gender Paygap (nierówności płacowe ze względu na płeć) |
Ściągnij
(.pdf 167.75 KB)
Przygotowanie
Podłącz rzutnik multimedialny (beamer) i urządzenia techniczne. Czy wideo i dźwięk zadziałały? Zapisz pytania na widocznej tablicy lub flipcharcie:
- Jakie są płaszczyzny i aspekty związane z płcią?
- Czym jest tożsamość płciowa? Czym jest płeć ciała?
- Jakie płcie oprócz męskiej czy żeńskiej istnieją?
- Do czego odnosi się orientacja seksualna i różnorodność seksualna?
- Jaki jest związek pomiędzy różnorodnością płciową i różnorodnością seksualną?
Uwagi dotyczące wymiarów również w podręczniku https://divedu.eduskills.plus/guidelines/3
Przebieg
- Krok 1 Podział grupy na małe grupy po 2-5 osób.
- Krok 2 Poproś uczestników i uczestniczki o przeczytanie pytań, a następnie o uważne obejrzenie filmu.
- Krok 3 Odtwórz film.
- Krok 4 Następnie pytania są omawiane w małych grupach, a odpowiedzi są zapisywane jako hasła na flipcharcie/papierze o formacie DIN A4.
- Krok 5 Następnie są one przedstawiane dużej grupie i wspólnie omawiane.
Do uwzględnienia:
Instruktorzy i instruktorki muszą najpierw zdobyć wiedzę na temat różnorodności płciowej i seksualnej (https://divedu.eduskills.plus/guidelines/3) oraz być w stanie samodzielnie odpowiadać na pytania.
Dyskryminacja, normy dwupłciowe i heteroseksualne oraz uprzedzenia muszą być przedmiotem refleksji i nie mogą pozostawać bez komentarza.
W przypadku dyskryminowania i deprecjonowania (np. „osoby inter są obrzydliwe, chore lub perwersyjne” itp.) interwencje są absolutnie konieczne. W miarę możliwości nie rozmawiaj o innych. Nie dokonuj uogólnień, ale mów w pierwszej osobie. Zwróć uwagę na samostanowienie.