3.2 Sytuacja prawna w UE
Równouprawnienie mężczyzn i kobiet jest zapisane w prawie UE. Unia Europejska opiera się na równości i wspiera równouprawnienie kobiet i mężczyzn w art. 2 i art. 3 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej oraz w art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Od 1957 roku w traktatach UE zapisano zasadę, że mężczyźni i kobiety powinni otrzymywać taką samą płacę za taką samą pracę. W prawie europejskim zapisane są pozytywne działania mające na celu wzmocnienie równoprawnej partycypacji i upodmiotowienia kobiet oraz przepisy zwalczające wszelkie formy dyskryminacji, w tym ze względu na płeć. Handel ludźmi, zwłaszcza kobietami i dziećmi oraz wszelkie formy przemocy domowej i seksualnej powinny być również zwalczane w UE. Równouprawnienie mężczyzn i kobiet, zwłaszcza na rynku pracy, jest osiągane między innymi poprzez uwzględnianie problematyki płci w głównym nurcie polityki (gender mainstreaming).
Gender mainstreaming
Międzynarodowa koncepcja gender mainstreaming Światowej Konferencji ONZ w sprawie Kobiet z 1995 roku jest konkretnym ucieleśnieniem sprawiedliwości płci. Podstawą gender mainstreaming jest to, że nie istnieje rzeczywistość neutralna pod względem płci.
Obowiązki dotyczące skutecznej polityki równości w duchu gender mainstreaming zapisano w prawie UE w Traktacie z Amsterdamu z dnia 1 maja 1999 roku oraz od roku 2008 w art. 8 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także w krajowym prawie konstytucyjnym.
