Ćwiczenie to jest doskonałym wprowadzeniem do tematu „własna tożsamość”, a także do tematu „migracja”. Uczestnicy i uczestniczki zastanawiają się nad własną przynależnością do określonych grup i stają się bardziej świadomi swojej tożsamości.
Rekomendacja
Komment (2019): Identitätsblume. In: Praxis Globales Lernen, Heft 2, S. 50. http://www.praxisglobaleslernen.at/download.html?b... (18.12.2019)
- Ilość potrzebnych instruktorów i instruktorek
- 1
- Potrzebne materiały robocze
- Papier, Pisaki
- Przewidywane koszty
- brak
od 14 roku (od 6 osób) | |
30 minuty | |
Uczestnicy i uczestniczki intensywnie zajmują się swoją własną tożsamością i przynależnością. Uczą się rozróżniać cechy własne i obce oraz radzić sobie z nimi w sposób refleksyjny. | |
Rasizm |
Ściągnij
(.pdf 152.5 KB)
Przygotowanie
Wszyscy uczestnicy i uczestniczki potrzebują kartki papieru i długopisu.
Przebieg
- Krok 1 Każdy z uczestników i uczestniczek otrzymuje kartkę papieru i rysuje na nim zarys kwiatu z pięcioma płatkami. Teraz ich zadanie polega na wypełnieniu płatków pięcioma grupami, z którymi uczestnicy i uczestniczki szczególnie się identyfikują lub czują, że do nich należą.
- Krok 2
Osoba prowadząca ćwiczenie zapisuje następujące grupy/kategorie na flipcharcie, ale uczestnicy i uczestniczki nie mogą ich przeczytać. Po tym jak wszyscy skończą zadanie i wypełnią swoje płatki kwiatu, osoba prowadząca ćwiczenie odczytuje pierwszą kategorię. Jeśli jeden z uczestników lub jedna z uczestniczek zapisał/a u siebie taką właśnie grupę, wstaje. Ważne jest, aby na tym etapie nie zgłaszać żadnych uwag. Ćwiczenie trwa tak długo, aż odczytane zostaną wszystkie kategorie.
Możliwe grupy/kategorie:
- Religia
- Pochodzenie
- Płeć
- Zawód/szkoła
- Wiek
- Hobby
- Rodzina/przyjaciele
- Język
- Muzyka/taniec/inne sztuki i talenty
- Sąsiedztwo/miejsce zamieszkania
- Poglądy polityczne
- Sport
- Nawyki żywieniowe (np. wegetarianin/wegetarianka)
- Stowarzyszenia
- ...
- Krok 3 Teraz tworzą się mniejsze grupy i zaczyna się wymiana zdań na temat własnych kwiatów tożsamości wraz z uzasadnieniem. Po tym następuje dyskusja plenarna:
- Jakie doświadczenia zebrałem/zebrałam w związku z moimi przynależnościami?
- Czy zawsze było miło należeć do jakiejś określonej grupy, czy też miałem/miałam z tego powodu trudności?
- Czy sam/sama wybrałem/wybrałam swoje własne przynależności, czy są one wrodzone, czy też zostały mi przypisane?
- Czy te przynależności mają dla mnie duże znaczenie?
Działania następcze
Ważne jest wypracowanie przekonania, że każdy człowiek ma bardzo różne przynależności i że w zależności od tematu lub kategorii tworzą się różne wspólnoty/grupy. Czasami należy się do większości, czasami do mniejszości. Przynależności są czymś elastycznym i mogą się stale rozszerzać i zmieniać w zależności od wieku, zainteresowań itp.