3.3.3 Η έμφυλη ποικιλομορφία
Το φύλο περιλαμβάνει τα ακόλουθα τρία κεντρικά επίπεδα (βλ. KJR o.J.):
- Το βιολογικό φύλο ή το φύλο που αφορά το σώμα βασίζεται αποκλειστικά σε σωματικά χαρακτηριστικά. Αυτο χωρίζεται στο αρσενικό ή το θηλυκό φύλο. Ωστόσο, για παράδειγμα, τα ιντερσεξουαλικά άτομα μπορούν να έχουν τόσο θηλυκά όσο και αρσενικά χαρακτηριστικά.
- Η ταυτότητα του φύλου περιγράφει την εσωτερική βεβαιότητα της υπαγωγής σε ένα συγκεκριμένο φύλο. Ο αποφασιστικός παράγοντας είναι η αυτογνωσία, σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι με ταυτότητα cis ή trans αντίστοιχα αισθάνονται ότι ανήκουν σε αυτοκαθοριζόμενες έννοιες ταυτότητας.
- Η έκφραση του φύλου αφορά το κοινωνικό φύλο, τον ιματισμό, τους ρόλους του φύλου, τις συνήθειες κ.λπ. Ορισμένες συμπεριφορές ορίζονται συνήθως από την κοινωνία ως τυπικά ανδρικές ή γυναικείες.
Η κoινωνικοποίηση και η άσκηση του φύλου
Η άσκηση του φύλου σημαίνει τη συνεχή αναπαραγωγή του ρόλου και των επικρατούντων φαντασιώσεων των ανδρών και των γυναικών (βλ. de Beauvoir 1985). Η άσκηση του φύλου αφορά την κοινωνικοποίηση των φύλων και τη μάθηση με τη συνεχή επανάληψη των ρόλων των φύλων μέσω των γονέων, στο νηπιαγωγείο, στο σχολείο, στις ομάδες συνομηλίκων, στα μέσα ενημέρωσης, στη διαφήμιση κ.λπ.
Αμέσως μετά τη γέννηση ή πριν από τη γέννηση ενός παιδιού, η ερώτηση τίθεται άμεσα ξανά και ξανά «Είναι αγόρι ή κορίτσι;» (βλ. Butler 2004). Το νεογέννητο λαμβάνει το όνομα ενός αγοριού ή ενός κοριτσιού, απευθυνόμαστε σε αυτό σαν να είναι αγόρι ή κορίτσι και ανθρέφεται ως κορίτσι ή αγόρι. Συχνά του προτείνονται επίσης ροζ ή μπλε ρούχα και παιχνίδια, είδη γραφικής ύλης και καλλυντικά. Τα παιχνίδια και τα χόμπι ή τα αθλήματα συχνά προσφέρονται, προωθούνται ή απαγορεύονται ανάλογα με το φύλο (βλ. West / Zimmerman 1987, 125-151).
Τα περισσότερα κορίτσια προετοιμάζονται για το ρόλο της μητέρας που θα ασκήσουν αργότερα με κούκλες, Barbies και ομοιώματα από μικρές κουζίνες. Αναπτύσσονται για να φροντίζουν, να θρέφουν, να διαμεσολαβούν, να έχουν ενσυναίσθηση και να προσαρμόζονται στα υπάρχοντα ετερο-μορφολογικά ιδανικά ομορφιάς ώστε να είσαι σέξι και λεπτά. Τα κορίτσια που δεν συμμορφώνονται με τους ρόλους των φύλων τοποθετούνται γρήγορα στη θέση τους.
Ταυτόχρονα πολλά αγόρια προετοιμάζονται από νωρίς με εκσκαφείς, αυτοκίνητα, εργαλεία τεχνητών και τεχνικά παιχνίδια, καθώς και με ανταγωνιστικά αθλήματα για μια μελλοντική καριέρα, ώστε να αποκτήσουν ενδιαφέρον για τις τέχνες και τις χειρονακτικές εργασίες, με ικανότητες επιβολής, δύναμη ώστε να γίνουν ανταγωνιστικά και να επιζητούν μια καριέρα. Τα αγόρια που δεν συμμορφώνονται με την έννοια της αρρενωπότητας, κλαίνε ή θεωρούνται τρυφερά και μαλακά και δίνουν το μήνυμα ότι δεν είναι «πραγματικά αγόρια» ή ότι είναι ομοφυλόφιλα (βλ. Stufe/Debus 2012, 27-42).
Το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι γεγονός αρνητικά φορτισμένο, που γελοιοποιείται και υποτιμάται. Το αίτημα να πρέπει να είναι ισχυρά αγόρια και άνδρες εκφράζεται επίσης με την αυξανόμενη μανία για καλή φυσική κατάσταση και αυξημένη μυϊκή μάζα.
Έτσι, μαθαίνουμε την ταυτότητα του φύλου μας και το ρόλο του φύλου που μας αρμόζει, τη συμπεριφορά, το μοντέλο των σχέσεων και το οικογενειακό μοντέλο κ.λπ. από μικρή ηλικία (βλ. Stufe / Δεκέμβριος 2012, 27-42). Οι απαιτήσεις του φύλου που βιώνουμε ασκούν σε όλους τους ανθρώπους μια πολύ μεγάλη πίεση που προέρχονται από τα πρότυπα των ρόλων της αρρενωπότητας και της θηλυκότητας που πρέπει να εκπληρώνονται (πίεση συνοχής), ακόμη και αν λιγότεροι άνθρωποι (θέλουν) εκπληρώσουν το ρόλο των κλισέ. Ειδικά κατά την εφηβεία και αργότερα αυτή η πίεση του φύλου και τα συναφή ιδεώδη της θηλυκότητας και της αρρενωπότητας μπορεί να οδηγήουνι σε διαδεδομένες διατροφικές διαταραχές, καταθλιπτική συμπεριφορά, αυτοτραυματική συμπεριφορά, κατάθλιψη, αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών, άγχος, μοναξιά, επιδείνωση της σχολικής επίδοσης και αυτοκτονικές τάσεις. Επομένως, τίθεται το ερώτημα γιατί οι γυναίκες και οι άνδρες πρέπει να είναι έτσι, γιατί όλοι δεν μπορούν να είναι διαφορετικοί με τους τρόπους τους και γιατί το φύλο είναι πραγματικά τόσο κεντρικό ζήτημα στις δυτικές κοινωνίες. Επίσης, τίθεται το ερώτημα εάν υπάρχουν μόνο δύο φύλα.
Η ποικιλομορφία του φύλου - Ιντερσεξουαλικά άτομα
Άτομα που γεννιούνται με βιολογικά χαρακτηριστικά φύλου που είναι και αρσενικά καιθ ηλυκά ονομάζονται άτομα ιντερσέξουαλ ή άτομα με φύλο Inter ή ερμαφρόδυτα. Εμείς υιοθετούμε τον όρο Inter που χρησιμοποιείται από την κοινότητα.
Οι εκτιμήσεις για το πόσα νεογέννητα άτομα Inter υπάρχουν είναι διαφορετικές. Το φύλο Inter έχει πολλές διαφορετικές μορφές. Επιπλέον, οι διαφορετικοί τύποι συλλογής δεδομένων στις χώρες και ένας μεγάλος αριθμός μη καταχωρημένων περιπτώσεων καθιστούν δύσκολη την παροχή δεδομένων με ακρίβεια. Είναι ευρέως διαδεδομένο ότι κάθε χρόνο 1 στα 1000 νεογέννητα είναι φύλου Inter. Υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα ζουν περίπου 20.000 άτομα Inter. Η μελέτη της Anne Fausto-Sterling το 2000 διαπίστωσε ότι περίπου 1,7% των ανθρώπων παγκοσμίως γεννιούνται με διακύμανση των χαρακτηριστικών του φύλου (βλ. Διεθνής Αμνηστία 2017). Είναι σημαντικό ότι το φύλο Inter δεν αποτελεί μια ασθένεια, αλλά μια εντελώς φυσική παραλλαγή της βιολογίας του φύλου.
Οι διακρίσεις εις βάρος των ατόμων Inter – Εγχειρήσεις αντιστοίχισης φύλου
Στα νεογέννητα Inter , σε τουλάχιστον 21 κράτη μέλη της ΕΕ, ξεκινώντας από την παιδική ηλικία, συχνά πραγματοποιούνται χειρουργικές αναλύσεις φύλου που δεν είναι ιατρικά απαραίτητες και συνήθως δεν ζητείται η συγκατάθεση των άμεσα ενδιαφερομένων. Οι περισσότεροι γιατροί ασκούν πίεση στους γονείς να συμφωνούν σε εγχειρήσεις (FRA 2015). Αυτές οι ιατρικά περιττές πράξεις έχουν επικριθεί διεθνώς εδώ και δεκαετίες ως μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς παραβιάζουν το δικαίωμα στη σωματική και ψυχολογική ακεραιότητα των ατόμων που πλήττονται, καθώς και από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (βλ. Συμβούλιο Δεοντολογίας 2012, Humboldt Law Clinic Berlin 2011, Plett 2003 / b, Voss 2012, 2014). Η χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου - χωρίς τη συγκατάθεση των ασθενών - συχνά αφήνει ουλές, πόνο και απώλεια ευαισθησίας. Τα τραύματα, τα προβλήματα ορμονικής θεραπείας και επαναλαμβανόμενες επεμβάσεις δεν είναι ασυνήθιστα (βλ. Hoenes / Janusche / Klöppel 2019, Klöppel 2017). Πολλά άτομα Inter υποφέρουν από τις συνέπειες των εγχειρήσεων για μια ζωή και δεν ταυτίζονται με το φύλο στο οποίο μια εγχείρηση προσπαθεί να τα αντιστοιχίσει (βλ. Hoenes / Janusche / Klöppel 2019; Klöppel 2017).
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «σχετικά με τα δικαιώματα των ιντερσεξουαλικών ατόμων» στο τέλος του 2018 «καταδικάζει έντονα τις πράξεις και τις θεραπείες ομαλοποίησης των γεννητικών οργάνων» (2018/2878 (RSP). Τα κράτη μέλη, όπως η Μάλτα και η Πορτογαλία καλούνται να εκδώσουν νόμους, οι οποίοι να απαγορεύουν σαφώς τις ανεπιθύμητες ενέργειες σε άτομα Inter. Αντ' αυτού, τα παιδιά Inter και οι γονείς τους πρέπει να ενημερώνονται καλά και πρέπει να διασφαλίζεται η προστασία από τις διακρίσεις για τα θιγόμενα άτομα. Στην Ελλάδα, για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου, απαιτείται πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα, πράγμα που πρακτικά σημαίνει, ότι δεν επιτρέπεται σε ανηλίκους, σύμφωνα με νόμο που τέθηκε σε ισχύ από το 2017.
Νομική αναγνώριση της ποικιλομορφίας των φύλων - Η τρίτη προσωπική κατάσταση
Τη αναγνώριση της ποικιλομορφίας των φύλων σε νομικό επίπεδο, προχώρησε το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο στη Γερμανία τον Οκτώβριο του 2017 θεωρώντας ότι πρέπει να δημιουργηθεί και μια τρίτη δηλωση φύλου με νόμο, πέραν του «αρσενικού» και του «θηλυκού». Στόχος είναι να μειωθούν οι υφιστάμενες νομικές διακρίσεις σε σχέση με την ποικιλομορφία των φύλων (βλ. Buverf 2017). Τον Ιανουάριο του 2019 θεσπίστηκε ένας νόμος που εισήγαγε ως τρίτο γένος το «διαφορετικό», εκτός από το «αρσενικό» και το «θηλυκό» . Ο νόμος αποσκοπεί στο να επιτρέψει σε άτομα Inter να αλλάξουν το όνομα και την προσωπική τους κατάσταση στα έγγραφα ταυτότητας. Ο νόμος αυτός που αναγνωρίζει την είσοδο τρίτου φύλου αποτελεί εξαίρεση στην ΕΕ. Ωστόσο, σε τουλάχιστον τέσσερα κράτη μέλη, τα νεογνά μπορούν να καταχωρηθούν ως ουδέτερα από άποψη φύλου και σε δύο χώρες η εγγραφή φύλου μπορεί να παραμείνει ανοιχτή (βλ. FRA 2015). Στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, όπως και στην Ελλάδα, αναγνωρίζεται νομικά μόνο το θηλυκό και το αρσενικό γένος.
Η ποικιλομορφία του φύλου - άτομα τρανς / φύλου τρανς / τρανσεξουαλικά / μη δυαδικά άτομα
Η σεξουαλική ποικιλομορφία αντικατοπτρίζεται επίσης στο γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δεν αναγνωρίζονται με το φύλο που έχει δηλωθεί κατά τη γέννησή τους. Τα άτομα των οποίων η αναγνωρισμένη ταυτότητα φύλου δεν ταιριάζει με το φύλο στο πιστοποιητικό γέννησης ονομάζονται τρανς / φύλου τρανς / τρανσεξουαλ / μη δυαδικά άτομα ή άτομα με φύλο queer Θα χρησιμοποιούμε τον όρο τρανς επειδή αυτός χρησιμοποιείται από την κοινότητά τους.
Πολλά άτομα τρανς θέλουν να αποκαλούνται με διαφορετικό όνομα και επώνυμο και διαφορετική προσφώνιση από ότι στο πιστοποιητικό γέννησης. Μερικά άτομα trans, μέσω ορμονικής θεραπείας και χειρουργικών επεμβάσεων, θέλουν να ευθυγραμμίσουν το σωματικό τους φύλο πιο στενά με αυτό που αισθάνονται και θεωρούν ότι είναι κοινωνικά αντιληπτό. Ωστόσο, πολλά άτομα τρανς έχουν μια ελλιπή ασφαλιστική κάλυψη υγειονομικής περίθαλψης ή οικονομική πρόσβαση σε ιατρική κάλυψη που αφορά ορμονικές θεραπείες και χειρουργικές επεμβάσεις. Στη Γερμανία, σύμφωνα με τις τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές θεραπείας, απαιτείται διάγνωση της τρανσεξουαλικότητας, μια θεραπεία με διάρκεια τουλάχιστον 12 μηνών, καθημερινή εξέταση και αρκετές ψυχιατρικές εκτιμήσεις. Αυτές οι άκαμπτες και περιοριστικές κατευθυντήριες γραμμές επιβαρύνουν πολλά άτομα trans, δεδομένου ότι υπάρχουν ελάχιστοι εμπειρογνώμονες που θα μπορούσαν να παράσχουν κατάλληλες συμβουλές (βλέπε Bundesvereinigung Trans eV 2017). Η διάγνωση της τρανσεξουαλικότητας απαιτείται επίσης στην Ελβετία, έτσι ώστε το ταμείο ασφάλισης υγείας να πληρώσει για τις επιθυμητές θεραπείες (βλ. Transgender Network Switzerland 2016). Στη Λιθουανία, οι πράξεις αλλαγής φύλου επιτρέπονται μόνο στο εξωτερικό. Μετά την πράξη, οι αλλαγές στα έγγραφα ταυτότητας και τα πιστοποιητικά γέννησης πρέπει να ζητηθούν από εθνικό δικαστήριο (βλ. FRA 2015). Πρέπει να σημειωθεί ότι η πρόσβαση σε πράξεις αλλαγής φύλου εντός της ΕΕ παραμένει προβληματική ή αδύνατη και επιβαρύνει πολλά άτομα trans.
Η νομική αναγνώριση της διαφορετικότητας των φύλων - Το δίκαιο για την τρανσεξουαλικότητα και οι διακρίσεις
Σε πολλές χώρες της ΕΕ, υπάρχει δίκαιο για την τρανσεξουαλικότητα που επιτρέπει σε ορισμένα άτομα trans να αλλάξουν το όνομα και το φύλο στα έγγραφα ταυτότητας. Οι νόμοι που αφορούν τα άτομα τρανς για το όνομα και την αλλαγή της προσωπικής τους κατάστασης είναι συχνά πολύ προνοητικοί.
- Σε 9 κράτη μέλη της ΕΕ (Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σερβία, Φινλανδία, Μαυροβούνιο, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Λετονία, Τσεχία) και σε 16 ακόμα χώρες παγκοσμίως, τα άτομα τρανς πρέπει να στειρωθούν εάν επιθυμούν να αλλάξουν το φύλο τους σε έγγραφα αναγνώρισης ταυτότητας (αλλαγή φύλου) (βλ. TGEU 2019). Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να έχουν παιδιά και δεν θα μπορούν να αποκτήσουν κανένα στο μέλλον. Αυτό αποτελεί άμεση παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματος στην ψυχική ακεραιότητα καθώς και στην οικογένεια. Η υποχρεωτική στείρωση δεν αποτέλεσε ποτέ προϋπόθεση για την αλλαγή φύλου των ατόμων τρανς στην Ελλάδα. Προϋπόθεση όμως για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου είναι το πρόσωπο που αιτείται τη διόρθωση, να μην είναι έγγαμο (ΦΕΚ 152/Α/13-10-2017).
- Σε 11 κράτη μέλη της ΕΕ είναι αναπόφευκτο το διαζύγιο για την αλλαγή της προσωπικής κατάστασης όσον αφορά το φύλο.
Επιπλέον, στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ, τα άτομα τρανς πρέπει να περάσουν από μια διαδικασία ψυχιατρικής αξιολόγησης για να αλλάξουν το όνομα και την αστική τους κατάσταση, στην οποία πρέπει ο "τρανσεξουαλισμός" να αποδειχθεί με ψυχιατρική διάγνωση (πρβλ. TGEU 2019). Τα άτομα τρανς θεωρείται ότι πάσχουν από την ψυχιατρική διάγνωση "τσανσεξουαλισμός" και από την ψυχιατρική εκτίμηση, δηλαδή η ταυτότητα φύλου τους ή η διαφορετικότητα των φύλων μετατρέπεται σε ασθένεια. Ωστόσο, η αντιληπτή ταυτότητα φύλου δεν είναι ασθένεια, αλλά σημαντικό μέρος του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση (βλ. Seikowski 2016).
Υπάρχουν νόμοι που επιτρέπουν στα τρανς και τα μη δυαδικά άτομα να αλλάζουν νόμιμα το όνομα και την αστική τους κατάσταση χωρίς διάγνωση, αλλά απλώς ως γραφειοκρατική διαδικασία που βασίζεται στην αυτοδιάθεση. στην Αργεντινή, το Βέλγιο, τη Δανία, τη Γαλλία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα, τη Νορβηγία και την Πορτογαλία.
Ο νόμος στην Ελλάδα για τους τρανσέξουαλ αναθεωρήθηκε το 2017. Μια αλλαγή είναι επίσης απαραίτητη, γιατί από το 2018 ο νέος κατάλογος για τις ασθένειες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) ICD 11 δεν θα έχει πλέον τη διάγνωση του τρανσεξουαλισμού. Για αυτό, εισήχθη η κατηγορία «Ασυμφωνία φύλου» για άτομα των οποίων η ταυτότητα φύλου δεν αντιστοιχεί στην καταχώριση στο πιστοποιητικό γέννησης. Η ασυμφωνία των φύλων δεν είναι πλέον ψυχιατρική διάγνωση, αλλά μια κατηγορία για την εξασφάλιση διασυνοριακών υπηρεσιών υγείας όπως η ορμονική θεραπεία και η χειρουργική επέμβαση (βλ. Deutsche Aidshilfe 2018)
Οι διακρίσεις κατά των τρανσέξουαλ και μη δυαδικών ατόμων
Η προστασία από τις διακρίσεις λόγω φύλου κατοχυρώνεται στη νομοθεσία της ΕΕ κατά των διακρίσεων. Ωστόσο, αυτή η προστασία πραγματοποιείται διαφορετικά στα κράτη μέλη και δεν αναφέρεται ρητά η προστασία κατά των διακρίσεων λόγω ταυτότητας φύλου. Μόνο έξι κράτη μέλη της ΕΕ έχουν λάβει τα κατάλληλα μέτρα, ενώ σε άλλες χώρες τα τρανς άτομα προστατεύονται από διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Σχεδόν όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν δημιουργήσει φορείς ισότητας για να διασφαλίσουν την προστασία των ΛΟΑΤΚΙ και να καταπολεμήσουν τις διακρίσεις. Ωστόσο, οι έρευνες δείχνουν ότι η προστασία από τις διακρίσεις και από τις επιθέσεις, το μίσος και τη βία δεν είναι ακόμη επαρκής (βλ. FRA 2017).
Στα τρανς, στα μη δυαδικά και στα ιντερσεξουαλικά άτομα αρνούνται διαρθρωτικά και θεσμικά την αυτοπροσδιορισμένη ταυτότητα φύλου. Γίνεται προσπάθεια να γίνονται αόρατοι, και συχνά είναι σαν μην υπάρχουν επίσημα: δεν εμφανίζονται σε στατιστικές, σε προσφωνήσεις ή σε έντυπα, εξαιρούνται σε θεσμικό επίπεδο, π.χ. στο νηπιαγωγείο, στο σχολείο, στην επαγγελματική ζωή κ.λπ. (βλ. Kalkum / Otto 2017).
Τα τρανς, μη δυαδικά και ίντερ άτομα επηρεάζονται επίσης από καθημερινές διαπροσωπικές διακρίσεις, αποκλεισμό και έλλειψη αναγνώρισης. Για παράδειγμα, το επιθυμητό όνομα ή αντωνυμία συνήθως δεν χρησιμοποιείται. Επηρεάζονται από καθημερινή λεκτική και σωματική βία, είτε πηγαίνουν σε δημόσια τουαλέτα, σε αποδυτήρια των αθλημάτων, στο σχολείο, στην εργασία ή στην οικογένεια. Οι καθημερινές ρουτίνες γίνονται ένα σημαντικό εμπόδιο (βλ. Kalkum / Otto 2017). Υπάρχει επίσης πολύ διαδεδομένη διάκριση στην αγορά εργασίας κατά των τρανς, μη δυαδικών και ιντερ (βλ. Whittle at all 2012).
Το αποτέλεσμα είναι η αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας, της απομόνωσης, των προβλημάτων υγείας, της κατάθλιψης και της βίας κατά των τρανς μη δυαδικών και ίντερ ατόμων. Ταυτόχρονα, αποκλείονται διαρθρωτικά από τα υπάρχοντα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας, όπως οι παροχές ανεργίας, την υποστήριξη για άστεγους ή σημεία αναφοράς σε περίπτωση βίας και συχνά κατηγορούνται για σεξουαλική εργασία, εγκληματικότητα και ασθένεια ή διαστροφή (βλ. Fütty 2019, 115-134).
Η φοβία και η εχθρική συμπεριφορά κατά των ατόμων τρανς και ίντερ
Η βία ή, μάλλον, η εχθρότητα κατά των τρανς και ίντερ ατόμων είναι η απόρριψη, η υποτίμηση και εχθρότητα των ανθρώπων που δεν πληρούν τους ισχύοντες κανόνες αμφιφυλοφιλίας όπως η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα (πρβλ. Fuchs et al 2012: 8; KJR o.J.). Η εχθρότητα κατά των τρανς και ίντερ δεν είναι έκφραση φόβου, αλλά μάλλον προκαταλήψεων, υποτιμήσεων και μίσους γι' αυτούς. Η Trans * και η Inter * εχθρότητα μπορούν να εκδηλωθούν με λεκτική και ψυχολογική βία, προσβολές, γέλιο, έντονο κοίταγμα, αποκλεισμό, τιμωρίες κ.λπ. καθώς και σωματική και σεξουαλική βία (συμπεριλαμβανομένων απειλών βιασμού ή θανάτου) (βλ. Fütty 2019).
Περίληψη
Αυτό το κεφάλαιο εισήγαγε τη διάσταση του φύλου και της σεξουαλικής ποικιλομορφίας. Οι τρέχουσες διακρίσεις και η βία κατά των γυναικών επισημάνθηκαν και εισήχθησαν στη διάσταση της ποικιλομορφίας των φύλων και της σεξουαλικής ποικιλομορφίας. Υπάρχουν πολλές θετικές νομικές και κοινωνικές αλλαγές στον τομέα της δικαιοσύνης των φύλων στην ΕΕ. Αυτό ισχύει επίσης σε περιορισμένο βαθμό στον τομέα του φύλου και της σεξουαλικής ποικιλομορφίας, αλλά εξακολουθούν να υφίστανται εκτεταμένες διακρίσεις. Πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά για την επίτευξη de facto αναγνώρισης, ένταξης και ισότητας για όλα τα άτομα, ανεξάρτητα από την ταυτότητα και τη σεξουαλικότητά τους.
